کپسول آتش‌نشانی دی‌اکسید کربن یک تجهیزات ضد حریق است که برای خاموش کردن حریق‌ها در مکان‌های بسته و بدون وجود افراد، استفاده می‌شود. این کپسول دارای دو بخش مهم است؛ تولید کننده آتش و مکانیزم انتشار دی‌اکسید کربن.
دربخش تولید آتش، کپسول دارای مواد شیمیایی خاصی است که با تماس با آتش، موجب تولید گازهای خنک‌کننده، شکاف آتش، و کاهش اکسیژن هوا می‌شود. این مواد شیمیایی به صورت فشرده درون کپسول قرار دارند و هنگامی که حرارت به آن‌ها اعمال می‌شود، به سرعت با فوران آتش ترک شده و از طریق پشتیبانی سیستم مکانیزم انتشار دی‌اکسید کربن، به فضا آزادشده و حریق را خاموش می‌کند.
در بخش مکانیزم انتشار دی‌اکسید کربن، کپسول دارای لوله‌های اتصال می‌باشد که به نوردر مکان‌های مختلف نصب شده و به آتش‌نشانان اجازه می‌دهد دستگاه را قرار داده و دستگاه را برای رها کردن دی‌اکسید کربن فشرده آماده کرده و روی آن فشار اعمال کنند. در هنگام رهاسازی، لوله‌های کپسول که به کپسول متصل هستند، لحظه‌ای به دی‌اکسید کربن فشرده دسترسی می‌یابند و این گاز را به سمت محل حریق رها می‌کنند.
با خاموش کردن حریق‌ها توسط کپسول آتش‌نشانی دی‌اکسید کربن، آتش سریعاً خاموش می‌شود و نقصان شدت و گسترش آن به دیگر بخش‌ها و اجزاء جلوگیری می‌شود. همچنین، با تولید دی‌اکسید کربن، اکسیژن محیط کاهش می‌یابد و بدین ترتیب مانع از دوباره روشن شدن آتش می‌شود. با این حال، در هنگام استفاده از این کپسول‌ها باید موارد ایمنی مرتبط با دی‌اکسید کربن را رعایت کرد و پس از استفاده باید فضای محیط را خوب و قابل تهویه کرد.
